Το viral γράμμα για το Ράφα
Από www.tennis24.gr
Λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του 9ου Grand Slam τίτλου του Ναδάλ στο Roland Garros, ένα άρθρο/γράμμα/άποψη έκανε με ιλιγγιώδη ταχύτητα το γύρω του κόσμου και προσγειώθηκε στις οθόνες εκατομμύρια φίλων του τένις ανά τον κόσμο, από έναν "πρώην hater" του Ράφαελ Ναδάλ που βρήκε το θάρρος να παραδεχθει.
Επειδή και εδώ στην Ελλάδα έχουμε την τάση να κατεδαφίζουμε, με μια κουβέντα, μεγάλες καριέρες, σπουδαίες αθλητικές προσωπικότητες και πραγματικούς πρωταθλητές, μεταφράσαμε το κείμενο του ανώνυμου και σας το παρουσιάζουμε.
Στη θέση του Ναδάλ, θα μπορούσατε άνετα να βάλετε το όνομα του Φέντερερ ή του Μάρει και αρκετών ακόμη σπουδαίων τενιστών που σε συγκεκριμένες εποχές, δέχονται τη σκληρότερη κριτική ανθρώπων που απλά... "χαίρονται με την αποτυχία του άλλου. Πόσο μίζερο μπορεί να είναι αυτό;"
Ακολουθεί το γράμμα...
"Έχω μια εξομολόγηση να κάνω. Και ντρέπομαι να το παραδεχθώ
Όμως δεν έχω αμφιβολίες...
Δεν πίστευα στον Ναδάλ, πριν ξεκινήσει το Roland Garros. Πίστευα ότι ο Τζόκοβιτς ήταν πολύ δυνατός. Δίχως αμφιβολία, είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος για τον Ράφα. Ο μόνος που μπορεί να τα καταφέρει κόντρα στον Ναδάλ. Ο μόνος που δεν τον φοβάται. Που ξέρει πως να τον παίξει. Που ξέρει πως να τον ΝΙΚΗΣΕΙ.
Όμως, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Ο Ράφαελ Ναδάλ, σε όλη την καριέρα του, έχει μάθει να διαψεύδει όλους όσους τους αμφισβητούν, σαν κι εμένα. Αυτούς που τον έχουν ξεγράψει τόσες πολλές φορές, όσο κανέναν άλλον στην ιστορία.
"Δεν θα επιστρέψει ποτέ μετά απ'αυτόν τον τραυματισμό"
"Δεν θα κερδίσει ποτέ ξανά Grand Slam εκτός του χώματος"
"Δεν θα πλησιάσει ποτέ τον Φέντερερ"
"Είναι τελειωμένος. Έχει τελειώσει. Δεν θα ανακάμψει μετά από 7 μήνες εκτός"
"Δεν υπάρχει περίπτωση ο Ναδάλ να κερδίσει slams στα 25 του. Με δουλεύεις; Το στυλ παιχνιδιού του είναι πολύ κουραστικό για το σώμα του. Μάλλον θα έχει αποσυρθεί μέχρι τα 25"
"Δεν μπορεί να κερδίσει ξανά τον Τζόκοβιτς. Είσαι τυφλός; Δεν έχει ούτε μια πιθανότητα"
Και κάπως έτσι...
Όμως, αυτός ο τύπος είναι κάτι παραπάνω από ένας απλός τενίστας. Είναι φαινόμενο. Με όλη την έννοια της λέξης. Ένας απ'τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών. Ίσως ο καλύτερος, όσον αφορά το πνεύμα του πρωταθλητή, στο ότι δεν τα παρατάει ποτέ, στη μάχη που δίνει μέχρι το τέλος, στο να αποδέχεται την αποτυχία με την ίδια ταπεινότητα που γιορτάζει τη νίκη
Συνεχώς τον χλευάζουν, τον κοροϊδεύουν, γελάνε μαζί του, τον μισούν και έχει κακοποιηθεί απ'τους haters στο διαδίκτυο. Έχει εχθρούς που ευχαριστιούνται μόλις τον βλέπουν να χάνει. Όμως, η μεγάλη διαφορά αυτών με τον Ναδάλ, είναι ότι δεν έχουν ιδέα το τι χρειάζεται να κάνει κάποιος για να είναι πρωταθλητής. Δεν έχουν ιδέα για το τι χρειάζεται για να δώσεις στον εαυτό σου μια ευκαιρία στη ζωή σου, ανεξάρτητα απ'το αποτέλεσμα. Είναι εύκολο να είσαι σκληρός και να κρίνεις πίσω από μια οθόνη του υπολογιστή, σωστά;
Δεν έχει σημασία αν ο Ναδάλ δεν κερδίσει άλλα Grand Slams. Ή αν διατηρήσει τη θέση του στην κατάταξη. Δεν έχει σημασία αν τελειώσει την καριέρα του στα 30 ή στα 35. Δεν έχει σημασία πόσο μίσος δέχεται. Αυτό απλά δείχνει το πραγματικό πρόσωπο ορισμένων, να χαίρονται για την αποτυχία των άλλων. Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να έχει από αυτό;
Ο Ναδάλ δεν έχει να αποδείξει τίποτα. Κερδίζει Grand Slams για 10 συνεχόμενα χρόνια και πάνω απ'όλα, έχει την ευκαιρία να ζει το όνειρό του και άλλωστε μόνο αυτό έχει ζητήσει απ'τη ζωή.
Αν μη τι άλλο, η επιτυχία του Ναδάλ αποδεικνύει ότι μπορείς να πετύχεις τα πάντα στη ζωή σου, αρκεί να είσαι διατεθειμένος να υποφέρεις γι'αυτό. Να είσαι αποφασισμένος να δουλέψεις σκληρά γι'αυτό. Να είσαι έτοιμος να δώσεις και τη ψυχή σου, κάθε ημέρα και αν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε θα είσαι επιτυχημένος.
Δεν είναι η ημέρα να μιλήσουμε για ρεκόρ ή για το μέλλον. Σίγουρα έχω τη δική μου άποψη για το πόσα Grand Slams μπορεί να κερδίσει ο Ναδάλ, όμως δεν έχει σημασία τι σκεφτόμαστε εμείς. Το μόνο θέμα είναι τι κάνουμε.
Και ο Ναδάλ έχει αποδείξει ότι ποτέ δεν πρέπει να τον ξεγράφουμε. Μπορεί να είναι 90 ετών σε αναπηρική καρέκλα, όμως φίλε μου... εγώ ακόμη και τότε θα τον υπολογίζω.
Έμαθα το μάθημά μου και ζητώ συγνώμη.
Ειλικρινά,
ένας συγκινημένος οπαδός